16 Φεβ 2011

Γενετική γραμματική

 Η έννοια της γενετικής γραμματικής έγινε κεντρική στη γλωσσολογία από τον Chomsky στο βιβλίο του "Συντακτικές Δομές" (1957). Σύμφωνα με τον Chomsky, οι γλωσσολόγοι πρέπει όχι μόνο να περιγράψουν ένα ιδιαίτερο σύνολο προτάσεων ή εκφωνημάτων που έχουν παρατηρήσει, αλλά πρέπει να εξηγήσουν και το πώς οι άνθρωποι μπορούν να παράγουν έναν άπειρο αριθμό προτάσεων με πεπερασμένους όρους.

"Οποιαδήποτε γραμματική μιας γλώσσας  θα προβάλει  το πεπερασμένο και κάπως τυχαίο σώμα των παρατηρηθεισών εκφράσεων σε ένα σύνολο (πιθανώς άπειρο) γραμματικών εκφράσεων". *(Chomsky 1957) .

"Η γραμματική [οποιασδήποτε γλώσσας ] (Γ) , θα είναι έτσι μια συσκευή που θα παράγει όλες τις γραμματικές ακολουθίες της Γ και καμία από τις αντιγραμματικές". *(Chomsky 1957).

Δηλαδή, η γραμματική πρέπει να ενδιαφερθεί για κάθε λεπτομέρεια των πιό απλών προτάσεων και των τρόπων με τους οποίους οι άνθρωποι μπορούν να τις κάνουν πιό σύνθετες και να παράγουν και να κατανοούν προτάσεις που δεν έχουν παραγάγει ποτέ ή δεν έχουν ξανακούσει πριν. Όπως την τελευταία πρόταση, παραδείγματος χάριν. Η γραμματική έχει έναν πεπερασμένο αριθμό κανόνων (όλοι έχουμε μια γραμματική υπό κάποια έννοια στα κεφάλια μας) που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να παράγει, να απαριθμήσει ή να "γεννήσει" έναν άπειρο αριθμό προτάσεων. Πρέπει να είναι σε θέση να υπερβεί το σύνολο των προτάσεων που ακούστηκαν προηγουμένως, και να παρέχει τη δυνατότητα να παραχθούν νέες προτάσεις που απαιτούνται. Αυτή η άποψη της γραμματικής έχει κληθεί συχνά "επανάσταση του Chomsky" στη γλωσσολογία. Η γραμματική, έτσι, εξελίσσεται από μια μελέτη των κειμένων και ανάλυση των δεδομένων προτάσεων, σε μελέτη για το πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την πολυπλοκότητα που αντιπροσωπεύεται από την ανθρώπινη γλώσσα. Σε αυτό το στάδιο, η γραμματική συμπεριλαμβάνει όχι μόνο τη μορφολογία και τη σύνταξη, αλλά και τη φωνολογία, δεδομένου ότι αυτή είναι μέρος των δυνατοτήτων που έχουν οι άνθρωποι για την εξέταση της γλώσσας.
 
"Προσαρμόζοντας έναν παραδοσιακό όρο σε ένα νέο πλαίσιο, καλούμε τη θεωρία της γλώσσας οποιουδήποτε ανθρώπου, "γραμματική" της γλώσσας του. Η γλώσσα  μ' αυτόν τον τρόπο, καθορίζει μια άπειρη σειρά εκφράσεων, κάθε μια με τον ήχο της και τη σημασία της. Με τεχνικούς όρους, η γλώσσα "γεννάει" τις εκφράσεις της γλώσσας του. **(Chomsky 2000).

Βιβλιογραφία:
** Chomsky, Noam (2000). New Horizons in the Study of Language and Mind. Cambridge: Cambridge University Press.
-  Bauer, Laurie (2007). The Linguistics Student's Handbook. Edinburgh University Press.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Kαλωσόρισμα-Welcoming-Bienvenidos

Αν και καθημερινά χρησιμοποιούμε τη γλώσσα, αν και όλοι μας εκφράζουμε ισχυρές απόψεις για τη δομή της, για τις ιδιότητές της και για τη σωστή της χρήση, σπάνια σταματούμε, έστω και για μια στιγμή, για να σκεφτούμε για αυτό το θαύμα.
Οι λεγόμενοι "ειδικοί" της γλώσσας, μας μιλάνε για την "κακή" χρήση του από ανέκαθεν" ή και άλλων λέξεων, μας δίνουν διαλέξεις για την ετυμολογία τους, αλλά επιμελώς δεν μπαίνουν μέσα στο ίδιο το θαύμα της γλώσσ" ας: Το πώς στην πραγματικότητα λειτουργεί .
Σας ζητώ να σκεφτείτε για ένα μόνο λεπτό: αυτή τη στιγμή διαβάζετε αυτό το κείμενο και το κατανοείτε, αλλά, δεν έχετε συνειδητή γνώση για το πώς το καταφέρνετε!
Η μελέτη αυτού ακριβώς του μυστηρίου, είναι η επιστήμη της Γλωσσολογίας.

Η γλώσσα είναι μια ψυχολογική ή γνωσιακή ιδιότητα των ανθρώπων. Δηλαδή,υπάρχουν κάποιες ομάδες νευρώνων που δουλεύουν ασταμάτητα στον εγκέφαλό μου και μου επιτρέπουν αυτή τη στιγμή να κάθομαι εδώ και να παράγω αυτές τις ομάδες από γράμματα. Ανάλογα, σε εσάς υπάρχουν άλλες ομάδες νευρώνων που σας επιτρέπουν να κατανοείτε αυτά τα σημεία και να τα "μεταφράζετε" σε κατανοητές ιδέες και σκέψεις.

Υπάρχουν όμως κι άλλα πολλά υποσυστήματα που εμπλέκονται εδώ.
Αν εγώ, αυτή τη στιγμή, σας μιλούσα, θα παρήγαγα ηχητικά κύματα με τις φωνητικές μου χορδές και θα άρθρωνα ήχους ομιλίας με την γλώσσα, τα χείλη, τις φωνητικές χορδές. Στην άλλη άκρη, εσείς θα ακούγατε αυτά τα ηχητικά κύματα και θα τα μεταφράζατε σε ήχους ομιλίας χρησιμοποιώντας τα ακουστικά σας όργανα. Αυτή η μελέτη της Ακουστικής και της Άρθρωσης της ομιλίας ονομάζεται: Φωνητική.

Όταν πιά θα μεταφράσετε τα ηχητικά κύματα σε νοητικές αναπαραστάσεις, τα αναλύετε σε συλλαβές και τα κατηγοριοποιείτε.
Π.χ. Κάθε ομιλητής της ελληνικής γνωρίζει ότι το συμφωνικό σύμπλεγμα /χθ/ είναι επιτρεπτό στην ελληνική, αλλά το σύμπλεγμα */θχ/ όχι. Έτσι η ψευδο-λέξη /χθέτα/ μπορεί να υπάρξει, ενώ η */θχέτα/ , όχι. Αυτό το πεδίο της γλωσσικής επιστήμης εξετάζει η Φωνολογία.

Μετά θα παίρνατε αυτές τις ομάδες των ήχων και θα τις οργανώνατε σε μονάδες με σημασία ( Μορφήματα και λέξεις).
Π.χ, η λέξη "άνεργος" αποτελείται από τρία μορφήματα: το πρόθημα α(ν)-, που σημαίνει "μη/όχι", το θέμα -εργ-, που φέρει και την κύρια σημασία, και το το επίθημα -ος, που σημαίνει: (ενικός αριθμός), (ονομαστική πτώση), (αρσενικό γένος). Κι έτσι, ολόκληρη η σημασία της λέξης "άνεργος" σημαίνει στη Ν.Ε. " αυτός που δεν έχει εργασία", και αποτελεί την μελέτη της Μορφολογίας.

Κατόπιν θα οργανώσετε αυτές τις λέξεις σε φράσεις και προτάσεις.Αυτή είναι η μελέτη της Σύνταξης.

Για τα υπόλοιπα πεδία της Γλωσσολογίας θα ασχοληθούμε στις ανάλογες σελίδες όταν προκύψουν...Ευχαριστώ εκ των προτέρων,

Καλό ταξίδι στον μαγικό μας κόσμο!